Komatsu |
Jammer dat Komatsu maar 30 minuten kreeg toebedeeld want deze band verdiende het om hoger op de affiche te prijken! Check hun debuutalbum "Manu Armata" en wordt zoals John Garcia fan van deze band! Het werd trouwens geproducet door een naam als een klok, nl. Theo Van Rock (ooit als sound engineer 5de bandlid van Rollins Band!).
Scorpion Child |
SpiralArms |
We kwamen midden in de set van SpiralArms op de Trashers Stage aan en zagen aan de
reactie van het publiek al direct dat we goed zaten. Ze stonden (zonder
platencontract!) al op Graspop in 2007 en toonden toen al hun
live-kunsten. Ondertussen hebben ze een platencontract kunnen
verzilveren en zijn ze met hun debuutalbum "Freedom" Europa stilletjes
aan het veroveren. Alhoewel stilletjes in dit geval een understatement
is. Wat een geluid produceerde dit zestal uit California! Als vervanger
van Orchid kon dit wel tellen. We lieten ons gewillig onderdompelen in
een muzikaal bad vol zware melodieuze rock die aan onze huid bleef
kleven als cellofaan rond een diepvrieskip. Strakke set!
Honky |
Hoogtepunt van de dag was ongetwijfeld het
optreden van Texas Rangers Honky op de Demolition
Stage! Op vrijdag hadden ze Café Elpee in Deinze (België) al
platgespeeld en moest bassist JD Pinkus (ex-Butthole Surfers)rond 4h
"totally pissed" onder de wol gestoken worden. Maar daar was gelukkig
niets meer van te merken in Eindhoven, temeer hij zijn anti-kater fles
bij de hand had: onvervalste whisky als ontbijt kan tellen. Je zou je in
dat geval eerder gewagen aan een warrige, dronken set, maar niets van
dit alles. Geen valse honky-tonk maar vettige superboogie-sleaze
van de ranzigste soort werd op ons losgelaten! ZZ Top on acid! Het
drietal uit Austin toonde ons wat zij onder het woord "retestrak" in
Texas verstaan. Hun set liep als een tiet (zoals ze het zo mooi in
Nederland verwoorden)! En als je dan bij de bisnummers je favoriete
song/hymne Smoke Your Weed vlijmscherp
in de gehoorgangen gekerft krijgt, kan je geluk als ondergetekende niet
meer op! Zonder twijfel het beste optreden van de dag: als Honky in je
buurt komt spelen, wees erbij, het is de moeite waard!
Backstage met Bruno Fevery van Vista Chino! |
Daarna trokken we richting
backstageruimte om de innerlijke mens wat te
versterken. We liepen er in het begin van de namiddag al
organisator en drijvende kracht achter het befaamde Roadburnfestival
Walter Hoeijmakers (aka Walter Roadburn)al tegen het
lijf. Hij wist ons te melden dat er nog een 50-tal kaarten voor editie
2014 te verkrijgen waren, maar dat het sowieso weer een full house zou
worden. In buffetvorm werd ons een rijkelijke maaltijd voorgeschoteld
die we met enkele glazen witte wijn gezellig doorspoelden. Daarna
trokken we naar boven alwaar de kleedkamers van de bands zich bevonden.
Daar liepen we de roadcrew van Vista Chino tegen het lijf, t.t.z.
Ba Nana (de Berlijnse sound engineer van o.a. Brant
Bjork & the Bros), Arthur Seay (John Garcia's
rechterhand bij Unida en Norbert De Wael (geen Waal,
maar een Nederlandse roadie). Die laatste was op schok met Bruno
Fevery (Belgisch hoop in bange dagen en full Vista Chino
member), legende Brant Bjork en Mike
Dean van het fenomenale C.O.C. en nu bassist bij Vista Chino).
We waren als het ware "starstruck" bij het zien van zoveel talent.
We konden Bruno ervan overtuigen om de twee schitterende fotoboeken van
Katrin Saalfrank te laten signeren door de Vista Chino bandleden. Alleen
moesten we die boeken nalaten, want John Garcia kwam maar om 22h30 de
rest vervoegen in de backstage.
Anti Nowhere League |
Dan maar vlug nog wat Anti-Nowhere League meepikken op de Demolition Stage. We hadden backstage al
verbroederd met deze oude punkratten, die sinds de jaren tachtig de
anarchy hoog in hun vaandel dragen. Deze Engelse tijdgenoten van U.K.
Subs wisten ons rond 19h nog 20' uitermate te boeien met hun streetpunk
waar de gensters van af spatten. Old skool punk zoals we het graag
hebben en goedgekeurd door ondergetekende. Ook de mannen van
Metallica bleken grote fan van deze Britten en coverden deze
song http://www.youtube.com/watch?v=c6MlrPESdDI op hun
Garage Inc. album en wie geeft ze ongelijk?
Op hetzelfde podium zagen we
Agnostic Front iets later ook nog eens het beste van
zichzelf geven, dit met een Bavaria-biertje bij de hand. Allesbehalve
bijdehand maar pure hardcore met hart en ziel gespeeld. De pioneers uit
de NY-hardcore scene zijn het na al die jaren nog niet verleerd om een
volle zaal in vuur en vlam te zetten. We blijven overtuigd van hun
oprechtheid en met een godfather als Vinnie Stigma in je rangen kan je
niet anders dan gestigmatiseerd geraken door zoveel hardcoregeweld.
Respect!
Peter Pan Speedrock is
zoals elk jaar een vaste waarde op hun eigen feestje. Alleen hebben ze
dit jaar wat meer moeite om het feest op gang te trekken. Dit komt
natuurlijk omdat hun mascotte "Dikke Dennis" dit jaar verstek
moest laten gaan. De publiekslieveling was volgens de heren van
PPSR op wereldreis, maar wij weten wel beter aan de hand van de
beterschapswensen op zijn facebook pagina. Bij deze wensen we "die
Dikke" ook van harte beterschap en dat hij op de volgende editie van
Speedfest zijn "Schoppenaas" terug uit volle borst (of is het eerder
volle buik) Motörhead-gewijs op ons los mag laten. Het is enkel een
feest als Dikke Dennis er is geweest!
Vista Chino |
Vista Chino heeft met
"Peace" terug een meesterwerkje op de mensheid losgelaten. De
"Kyuss-troubles" met Homme en Reeder zijn al lang vergeten en Garcia
& Bjork hebben met vervangers Fevery (gitaar) & Dean (bas)
twee klassebakken in hun rangen. Onder deze nieuwe vlag kunnen de heren
naar hartenlust tonen uit wat woestijnhout ze gesneden zijn. Een
verschroeiende Sirocco komt het podium afgewaaid bij eerste hoogtepunt
"Hurricane" en van dan af wordt de ruimte voor de Wreckers Stage onder
stoom gehouden door de doorwinterde woestijnvossen. En als een
woestijnvos als Garcia de passie preekt, boer let op je
woestijnkippen! Het zijn vooral de oude Kyuss-songs die op veel bijval
uit het publiek kunnen rekenen. Een schitterend Gardenia, een
verpletterend Asteroid en krachtige uitsmijters Thumb en Green Machine.
Vooral deze laatste song is en blijft een kraker van jewelste! Vista
Chino heersten een groot uur op de Wreckers Stage en we hadden niets
anders verwacht van deze "ouwe rotten"! Kyuss is dood: lang leve Vista
Chino!
We gingen eerst nog een stukje Hatebreed kijken aan de Demolition Stage alvorens we terug
richting backstage trokken. En we zagen dat de crossover tussen metal en
hardcore voor een dampende moshpit zorgde: met andere woorden missie
geslaagd! We gingen onze gesigneerde boeken ophalen bij Bruno Fevery en
konden blijgemutst terugblikken op een geslaagde achtste editie van dit
schitterend Speedfest! Op naar editie 9, maar eerst nog eens Beaverfest
bezoeken in de Belgische Ardennen volgende zomer. Wij houden namelijk van geslaagde feestjes, en jullie?