De zomereditie van het Yellowstock festival wordt steevast jaarlijks met een vette markeerstift aangekruist op het digitale bureaublad van ondergetekende en is op 7 jaar aanwezigheid uitgergroeid tot ons favoriete Belgische festival. Met een simpel concept: 1 indoorstage, 1 outdoorstage, 1 chillcorner en bezoekers die nog komen voor de muziek. Het commcercieel verneuken van het terrein met promostandjes, potsierlijke vlaggen, champagnebars, festivalmode en meer van dit soort idiote ongein met het doel de bezoekers euri afhandig te maken is op Yellowstock uit den boze. Hipsters die willen afzakken naar dit festival kunnen zich de moeite besparen want hier staat de muziek nog echt centraal. Of die hipsters volgend jaar nog de kans hebben om dit festival te komen bezoedelen is echter een grote vraag. Het festivalconcept zoals we het nu kennen houdt ermee op te bestaan, een steeds verder verzurende maatschappij is een van de meebepalende factoren maar een gesprek met organisator Freek verzekerde ons dat we ons niet druk hoeven te maken... Yellowstock zal volgend jaar nog doorgaan maar in een heel ander concept. Het hoe of wat gaan we hier niet uit de doeken doen omdat er op een jaar tijd nog veel kan veranderen in de denktank maar de brainstormen die ik van Freek kreeg zagen er alvast veelbelovend uit. Misschien mogen we ons wel verwachten aan een Belgische versie van Duna Jam, met Freek weet je maar nooit... :-D
Vrijdag 16u besluiten we om af te zakken naar Geel zodat we nog even kunnen inpilsen in een lokaal cafe voor we het terrein op kunnen. Ons overdruk Belgisch wegennet besliste daar echter anders over en na een rit van bijna 2u. arriveren we pas tegen 18u. met de bus op onze vaste "kampeerplaats". We krijgen een uitbundige verwelkoming door onze German chicks en vertrekken gelijk colonnegewijs richting JH De Bogaard.
De band die het festival mag openen is het uit Gent afkomstige The Fur. Het was de eerste maal dat we ze aan het werk zagen en we weten nu al dat het niet bij deze ene keer zal blijven. Stoner met psychedelische insteek in het straatje van een Colour Haze is waar de band garant voor staat en klinkt zowel op plaat als op het podium zoals het hoort te zijn. Bij momenten de fuzz op maximum level en sololeads die je into space leiden. Check hun bandcamp pagina en weet wat u gemist heeft: The Fur. Voor ons een geslaagde openener!
Vrijdag staat steeds in het teken van het weerzien van internationale vrienden die we elk jaar weer op dit fijne festival tegenkomen en regelmatig worden we dan ook uit onze concerttrip gerukt voor een vriendelijk praatje. Ook dit jaar is dit niet anders met onze Waalse aanhangers. De pret zit er al dik in en het feest moet nog beginnen...
ANTROPROPHH is 2de band van dienst met Paul Allen van The Heads als snarenplukker. Opvallend is dat het drumstel helemaal vooraan opgesteld staat en de overige muzikanten een metertje achteruit staan. Wanneer het concert begint wordt ons al snel duidelijk waarom. De set is opgebouwd rond het bezwerende geselen van de drumvellen en bij wijlen ramt de bassist van dienst een potje mee op een aparte floortom. Het sjamaanisme is nooit ver weg en bij vlagen krijg ik visioenen van een kudde bisons die over een desolate prairie donderen. Beluister het nummer Entropy en u weet wat ik bedoel. Hun album kon me niet overtuigen, hun live set echter deed dat wel...
De regendansjes die de aanwezigen maakten hebben hun uitwerking niet gemist en de hemelsluizen gaan in overdrive. Gelukkig is vrijdag traditiegetrouw enkel de indoorstage actief en wordt het binnen gezellig druk. Ik bots op Sula Bassana en diens eega Lulu (Electric Moon) en feliciteer hen met het uitbrengen van het album Mind Explosion en laat langs mijn neus weg vallen dat The Picture een mijn favoriete songs van het album is. Lulu kirt dat ze het geweldig vindt dat net ik, als fotograaf de door haar geschreven song zo goed vind. Beiden zeggen ze in koor dat ze the picture morgenavond aan mij zullen opdragen. Natuurlijk word je warm als een band zoiets zegt! Ik krijg ook insider info dat ze morgen een liverecording gaan doen en het Yellowstock concert op vinyl gaan uitbrengen maar of ik het aub wil stil houden want ze willen het zo natuurlijk mogelijk weergeven. Deal done!
Volgende band op de affiche is het Nederlandse Swamp Machine. Wederom voor mij een eerste kennismaking met de band dus ik lever me over aan hun set. Wederom moet ik vaststellen dat dit ook weer een steengoede band is, die sierlijk koorddansend de grenzen tussen het stoner en doomgenre aftast met een wolk psych als kers. Doomy wordt het nooit maar ze flirten er wel op een eigenzinnige manier mee waar we enkel maar onze hoed voor kunnen afnemen. Mocht ik een Chevy Camaro '69 bezitten dan was Burning Road ongetwijfeld een van de soundtracks tijdens kilometers verslindende tochten!
45 Min. voor een The Cosmic Dead is veeeeeel te kort en ik ben niet echt blij met Freek's keuze om deze band niet als laatste op de affiche te plaatsen. Afsluiter BRIQUEVILLE zal voor ondergetekende dus alles uit de kast moeten halen willen ze niet met de grond gelijk gemaakt worden! De opstelling van The Cosmic Dead is overduidelijk, allen met de rug naar het publiek in een cirkel. De heren zijn duidelijk van plan te jammen en zich van het aanwezige publiek niks aan te trekken... althans zo lijkt het. De eerste nummers (nu ja, nummers... bij Cosmic Dead is het nooit duidelijk of het 4 nummers zijn dan wel 1 uitgerekt nummer...) worden dan ook lauw onthaald door het aanwezige publiek maar naarmate de set vordert worden we met zijn allen opgeslorpt door de muzikale hersenspinsels van James T en de zijnen en de bezweringen blijven dan ook niet uit. De drummer verdwijnt met regelmaat van de klok achter zijn drumstel en doet bij moment wel heel raar... we hebben een flauw vermoeden. Het geheel vormde een cosmic trip die menigeen deed heupwiegen en kraut-style gewijs de psychedelische hoogten injaagden. Wanneer James symbolisch gewijs zijn gitaar aan het plafond hangt weten we uit ervaring dat de set erop zit maar dit keer komen ze terug voor een encore onder luide aanmoediging van de in hogere sferen verkerende aanwezigen. Conclusie: lauw begin met een heel sterk einde, maar dat is net de opzet van The Cosmic Dead. James kom ik die avond / nacht nog meermaals tegen en telkens vraagt hij me om zeker de foto's naar hem door te mailen... Ik ga hem helaas moeten teleurstellen want door de matige belichting en ongelukkige opstelling zijn de foto's helaas ruk...
Afsluiter op dag 1 is het in mysterie gehulde Briqueville... Over deze band is weinig terug te vinden en hetgeen je er over terugvindt hult zich in nog meer mysterie. Leuk als marketingstunt natuurlijk maar met zo'n truuken moet je niet op onze foor zijn, wij willen resultaten zien en horen onstage! Ik had de band al eerder gezien en toen kon ik hen plaatsen onder het black/postmetal genre. Vanavond echter was hun set heel wat anders dan wat ik toen gehoord heb, dat we hier met rasmuzikanten te maken hebben is dus wel duidelijk! De soundcheck werd gedaan door hun entourage ("He, was dat Sean van Hush Hush niet die de gitaren stemt?") en duurde tergend lang. Vermoedelijk om de spanning naar het Briqueville mysterie op te bouwen maar 45min. het publiek laten wachten is TE lang. Uiteindelijk worden de bandleden door enkele bodyguards binnengeloodst en worden we zowaar ondergedompeld in een Hawkwindiaanse spacetrip, ik kon er alvast geen black/post van maken. Dit hadden we eerlijk gezegd niet zien aankomen en mocht bestempeld worden als fijne verrassing! Het lange wachten is snel vergeten en we laten ons meenemen op de tonen die de gouden maskers ons aanreiken... Briqueville is geslaagd in hun opzet en we zijn wel heel benieuwd naar wat hun eerste album komende herfst gaat brengen. Ik vermoed vallende blaadjes van black/post maar met hen weet je dus blijkbaar maar nooit...
We besluiten om na de concerten niet meer het zwijn te gaan uithangen maar verdwijnen stil in de nacht om nog enkele biertjes te nuttigen in de bus zodat we morgen "fris en monter" aan hoofdstuk 2 kunnen beginnen.
Welterusten en tot morgen!
No comments:
Post a Comment