BIMfest Day 1: Move your ass and feel the beat!

Vrijdag en dus tijd om te gehoorzamen aan onze nooit stillende hunker naar muzikaal genot! Ditmaal stond BIMfest, dag 1 op het programma in thuisbasis TRIX. Een EBM/Industrial festival dat we al bijwonen vanaf de eerste editie, georganiseerd door Bodybeats. Een 3-4 tal jaar terug kende ons Belgenland een geweldige dark/cold/new-wave revival mede door het Sinnersday festival, wat eigenlik maar een copy-cat was van dit BIMfest, maar met meer Financiële mogelijkheden en met een grootheidswaanzin waar een Adolf Hitler een puntje aan kon zuigen wat dan ook voor hun untergang tekende . Van die revival blijft heden ten dage nog bitter weinig over en dat vinden we wel spijtig... Het festival zou normaal doorgaan in de grote benedenzaal van Trix maar door een licht tegenvallende verkoop werd deze verplaatst naar de club. Al bij al zeker geen slechte keuze want de club zat behoorlijk vol toen we pas rond 21u arriveerde... Laat ons echter hopen dat deze trend zich niet in een neerwaartse spiraalbeweging verder zet want het zou spijtig zijn om dit alternatief festival naar de eeuwige jachtvelden te zien gaan!

Dirk Ivens, The Klinik

The Klinik
We schrijven 1985, toen ik als tiener in aanraking kwam met deze Electronic/ Industrial band, in mijn voormalige thuishaven Beveren Waas. Een schoolmakker zijn oudere broer was adept van het genre en had een vinylcollectie waarvan de waarde nu wel mag geschat worden op een dikke villa, poolse kuisvrouw inclusief en een GTA5 Bugatti op de potsierlijke oprit. Wat was het toen een feest om vrijwel elke woensdagmiddag, toen zijn broer aan zijn dagtaak bezig was, op diens kamer een vette joint te rollen en door zijn wekelijkse vinyl aanwinsten te snuisteren en deze dan op te nemen op die goeie oude cassette. Het was ook die broer die mij het concertvirus heeft overgedragen door mij mee te nemen naar het Seaside festival en ik met verstomming werd geslagen door een ziedende Frank Tovey, ik had het licht gezien! Een van mijn favoriete albums toen was Sabotage van The Klinik met het heerlijke gegrom van frontman Dirk Ivens. De band heeft door de jaren heen verschillende wissels ondergaan maar Dirk is zijn Klinik steeds trouw gebleven, net als ik. En daar mogen we hem alleen maar dankbaar voor zijn.

Tegenwoordig bestaat de live bezetting van deze band uit Dirk Ivens en Peter Mastbooms, a.k.a. Borg Bodybeast en organisator van dit BIMfest. De set wordt ingezet met het nummer sick in your mind en Dirk bespringt als een hondsdolle mummie het podium, dit wordt gegarandeerd smullen!  Er wordt weinig nieuw werk gespeeld en opmerkelijk veel werk uit de beginjaren, met nummers als moving hands en memories die de volgelopen club pogen om te toveren in een dansende mensenbrij.  Dit was het concert waar iedereen op zat te wachten en The Klinik lostte met verve de verwachtingen in. Dirk's perfect afgemeten vervaarlijke zwaaibewegingen, melancholieke dark noise visuals en een met zwachtels ingepakte Peter die met zijn priemende blikken zijn scherm en de bezoekers trachtte te hypnotiseren. Missie meer dan geslaagd en ik, ik kwam in een timewarp terecht en belandde terug in de kamer van die oudere broer...

Marcel Vanthilt, Arbeid Adelt

Arbeid Adelt
" Als je niks goed kan vertellen, dan zwijg je beter." ,buiten het feit dan dat ik me ergerde aan de Fad Gadget verkrachtingen en de voze tetten...
Mocht een half leegelopen zaal meetellen als officiele parameter die de definitie van een slecht concert bepaald dan is Marcel er cum laude in geslaagd.  U kan het natuurlijk ook op de aanwezige Duitsers, Fransen en Engelsen steken die er niks van begrepen, wij thans ook niet...

Geistform
Afsluiter van dag 1 was het eenmans project Geistform, een white noise oscillator uit het zonnige Spaanse Barcelona. Helaas voor hem had de vorige band de halve zaal reeds naar huis gespeeld want mocht die nog volgezeten hebben dan werd er gezamenlijk een gooi gedaan naar het wereldkampioenschap "schaal-van-Richter-springen". Opwindende beats en bezwerende noise die de nog aanwezige bezoekers uitnodigden tot jawel, dansen! Een perfecte afsluiter en op naar dag 2 met oa. The Young Gods!

Masochistische oerkreten - Charnia | Deuil | Celeste

Zaterdag was het tijd om af te zakken naar GASstad Antwerpen en een loodzware show te ondergaan van het Franse collectief Celeste, in jongerencentrum Kavka. Poopingbird stond in voor de organisatie en worden door ons nauwlettend in de gaten gehouden omwille van hun eigenzinnige maar smaakvolle programmatie. Komende zomer schrijven ze hun eerste festival op hun naam, iets wat we in tijden van onpersoonlijke en geldgraaiende megafestivals enkel maar kunnen toejuichen! Zomer 2014 beloofd weer een muzikaal smulfestijn te worden!

Charnia

Aftrappers van dienst was het uit het Waesland afkomstige Charnia, uitgesproken als Tjarnia met een schwung Sir David Attenborough's accent. Ik had de eer de band al eerder live aan het werk te zien maar de demonen van Murphy daalden toen neer over dit drietal and the fuck ups were born... Ze hadden dus voor ondergetekende veel goed te maken en dat deden ze meer dan behoorlijk. Songs werden opgebouwd om te strandden in het psychotisch gekrijs van zanger Jelle Pieters, die zijn ziel over het aanwezige publiek uitspuugde zonder echter overkill te worden. Mocht  Munch ooit riedeltjes in zijn hoofd gehad hebben tijdens het vervaardigen van "De Schreeuw" dan zou Charnia alvast op die soundtrack gestaan hebben. Intense set!

Deuil

Tweede band van de avond was het Luikse Deuil dat tekent voor sludge/black/drone als handelsmerk. Het was mijn eerste kennismaking met de band maar de songs die op hun bandcamp page staan beloofden alvast een donkere aangelegenheid te worden. GesampeldeTibetaanse keelzang vulden de concertzaal van Kavka tijdens het openingsnummer Acceptance maar helaas was dit ook gelijk de start van een set waarbij de gitarist kreeg af te rekenen met een amp die niet meer mee wou en de rest van hun set zou tekenen... jammer want wat ik hoorde klonk wel veelbelovend maar de lokroep van de bar was me net iets uitnodigender.

Zanger Johan van Celeste

Na het nodige keelvocht en daaruit voortvloeiende sanitaire stops was het tijd voor Celeste. Ik mocht ze ooit de eerste keer aanschouwen op het Tilburgse Incubate festival in 2011 en werd toen als ervaren concertbezoeker bij de strot gegrepen en kon niet anders dan het hele optreden staan zwaaien met mijn toen nog lange manen, net alsof de duivel himself zich meester had gemaakt van mijn wil. Ik keek dan ook erg uit om terug dit satanische ritueel te mogen ondergaan, zij het dan met minder lang haar. De optredens van Celeste zijn dan ook een beleving, alle lichten moeten uit en de rookmachine draait de hele set op volle toeren, iets wat ik als fotograaf niet echt toejuich plaatjes-schiet-gewijs maar me dan wel weer de mogelijkheid geeft een concert te beleven en niet te registreren door de zoeker van mijn fototoestel.
Vraag me niet welke songs ze speelden want eerlijk gezegd zou ik geen onderscheid kunnen maken in hun songs maar dat doet er bij Celeste ook helemaal niet toe. Je laat gewoon de loeiharde wall of sound op je afdonderen en incasseert een uur lang de knock-outs waarbij die van een  Cassius Clay verbleken in een beminnende aai.
 Af en toe moet een mens durven toegeven aan zijn masochistische oerkreten en dan zit je bij een concert van Celeste op de juiste plaats.

Nog een uurtje nakaarten aan de bar om daarna halfbeschonken van melancholie de GASnacht in te duiken en die was op zijn zachtst gezegd weer helemaal GoDi!

Tekst & Foto's: GoDi

2 gratis tickets voor Celeste | Deuil | Talvihorros | Charnia @ Kavka, Antwerpen!!!!

De Franse sludge/doom/blackmetalband Celeste bracht op 22 november haar nieuw album ANIMALE(S) uit. Op 14 december komt de band dat album exclusief voor België voorstellen in JC Kavka in Antwerpen (Oudaan 14) en is naar onze bescheiden mening een pandoering van een concert dat u in de maag moet gesplitst krijgen. We krijgen nog steeds een warmzalig mottigheidsgevoel om u tegen te zeggen als we terugdenken aan hun allesvernietigende kruistocht op het Tilburgse Incubate festival in 2011!

Celeste @ Incubate festival 2011

Celeste live is geen gewoon optreden, het is een unieke belevenis die grenst aan een religieuze ervaring. De Franse band staat erop in een volledig verduisterde zaal te spelen en spuit het donker hol vervolgens volledig vol rook. De enige lichtbronnen zijn een stroboscoop, die getriggerd wordt door de baspedalen van de drummer, en rode mijnwerkerslampjes op de hoofden van de bandleden, die lange stralen door de loodzware rook laten priemen. Combineer die aparte visuele setting met de loodzware, gitzwarte, aardedonkere metal van Celeste: goed voor een toppositie in de eindejaarslijstjes van beste optredens.
Celeste wordt bijgestaan door Belgische topbands uit het doomgenre DEUIL en CHARNIA en de Britse eenmansdoomband TALVIHORROS.

Deuil en Talvihorros zullen voor ondergetekende een ontdekking/afkeuring zijn en zullen dan ook onze nodige objectiviteit te beurt vallen...

Charnia

 Opener van dienst op deze gitzwarte krochtentocht is het waaslandse Charnia, een trio dat een mix van sludge, drone en ambient brengt. Riffs ontgonnen uit de Wase slijk en eindeloze drones is wat ze je verschotelen. Met teksten over verlies, pijn en melancholie proberen ze de luisteraar toch naar een euforisch hoogtepunt te krijgen maar eerst zal het ego er aan geloven. Hoewel Charnia nog maar sinds 2013 bestaat, beginnen ze toch al een bekend gezicht te worden in de Belgische Underground. Volgend jaar zit het eerste full album genaamd 'Waeslandwolf' er aan te komen. Dat deze band dweept met Amenra en de bijbehorende church of ra steken ze dan ook niet onder kapotte stoelen of halfvergane banken. Meer zelfs, drummer Seppe geselt de vellen op het voormalige met huid overspannen tonnenset van Bjorn Lebon...

Via Poopingbird mogen wij 2 tickets voor dit aperitiefconcert weggeven en u dartel met een gebetonneerde maag en bijbehorend darmstelsel de feestdagen insturen. Het enige wat u hoeft te doen is een antwoord te geven op volgende vraag:

Wie of wat is Pooping bird? ("Schijtende vogel" zal alvast niet in aanmerking komen voor de originaliteitsprijs)

Stuur je antwoord voor 13/12/013, 11.59u naar foto@godi.be en de winnaars worden persoonlijk op de hoogte gebracht! en avant!  

YELLOWSTOCK WINTERFEST: "HE WHO FEARS TRIPPIN' CAN NOT ENJOY YELLOWSTOCK"!

Het was zaterdag terug verzamelen geblazen in JH De Bogaard voor de fans van stoner-/space- & psychedelische muziek! We vertrokken - ondanks een zware verkoudheid - toch richting Geel daar we voor geen geld van de wereld de schitterende affiche van de winterversie van Yellowstock wilden missen. En dan bedoelen we naast de excellente line-up (Freek did it again!), ook de schitterend vormgegeven affiche van tekentovenaar Johan Jaccob, die we ter plaatse terug mochten ontmoeten. "The owls are not what they seem" om het met een bekende quote uit David Lynch's Twin Peaks te verwoorden.

Corridors

We waren net iets te laat om het volledige optreden van het lokale Corridors te zien, dat al om 14h startte. We konden echter nog meegenieten van 2 spacejams die deze band (met organisator Freek Cruysberghs op gitaar) met verve bracht. Deze band stond enkele weken terug in het voorprogramma van legende OM in Siegen (Duitsland): nu weten we waarom! Lekkere binnenkomer!

Wheel Of Smoke

Wheel Of Smoke had de eer om dit jaar het voorprogramma te mogen verzorgen van de Californische desertlegendes Fatso Jetson & Yawning Man in zaal Sojo in hun thuisbasis Leuven. Een bekroning van jarenlang timmeren aan hun ingeslagen woestijnpad. Variatie troef bij deze band: van ingetogen melodische stukken tot uitbarstende erupties van stoner & seventies prog rock, we krijgen het allemaal voor de kiezen. En we namen het zonder morren tot ons. "Social Destructions (Joy Of Death/Tradegy Of Birth)" uit hun debuutalbum "In Sense" vatte dit alles mooi samen. Recent brachten ze hun tweede langspeler uit: "Signs Of Saturn". Haal ze in huis en hou deze band in de gaten!

Chivas Nat

Het Deense Shivas Nat zorgde vervolgens voor een klein uurtje winterblues waar we het warm van kregen. Juist ervoor hadden we een leuke babbel met drummer Aleksander Trap-Jensen, die ons wist te melden dat dit hun laatste optreden was van een 5-daagse mini-tour. En dit vierde het viertal in Geel op fenomenale wijze: zanger/gitarist Patrick Lykke Heinsøe (een André Hazes look-a-like) schreeuwde de longen uit zijn lijf terwijl zijn drie spitsbroeders er een psychedelische bluessound tegenover zetten waar je met open mond naar stond te gapen. Ogen dicht en je waande je in de vervlogen jaren zeventig. Puik optreden van deze Deense klassebakken!

Naam

Het uit Brooklyn afkomstige Naam stond ideaal geprogrammeerd en was sowieso het eerste hoogtepunt van de dag. Een grote naam in het spacerock universum als je het ons vraagt. Drie kwartier waren we van de aardbol verdwenen en op missie met spaceship Naam naar de uithoeken van het heelal. Met een duizelingwekkende galactische snelheid door de Melkweg zoeven op deze zware psychedische rock & roll is 1000 maal intenser dan de graafste rollercoaster op onze aardbol! Dit was trippen in het kwadraat! Na het concert hadden we nog een leuke babbel met snorgitarist Ryan 'Lee Lugar' Hamilton & baardbassist John 'Preston' Bundy: twee, ondanks hun ruimtereizen, down-to-earth supergasten. Check hun laatste muzikale worp "Vow" en mis ze niet op 19 december in L'Escalier in Luik!

Black Lizard

Aan Black Lizard uit Finland om ons geboeid te blijven houden na deze Amerikaanse psych-invasie. Dat lukte hen alsnog: we hoorden invloeden van The Jesus & Mary Chain en BRMC met een Noorderlijke zwarte invalshoek. En wil nu juist het toeval dat we grote fan zijn van de twee laatst genoemde bands. Het werkte aanstekelijk, meer zelfs: hypnotiserend. Na 45' werden we dan ook abrupt uit onze zalige winterroes gerukt. Jammer, want dit was een zalige set!

Geen foto's van RMFTM wegens te donker...helaas...

 

Radar Men From The Moon was ongetwijfeld het tweede hoogtepunt van de dag. Ze lieten in 2012 de killerschijf "Echo Forever" los op het universum, een plaat die gretig omarmd en bejubeld werd door de gespecialiseerde pers en ze stonden op het paradijselijke Duna Jam festival. En nu ook op de affiche in Geel. Het uit "Rockcity" Eindhoven afkomstige drietal wekt alleen al door de unieke podiumbezetting ontzag op: op één rij vooraan het podium om een frontale aanval in te zetten. Dat ze erin slaagden om ons OM (dat op hetzelfde moment op Sonic City in Kortrijk hun set aan het spelen was) te doen vergeten, spreekt enkel in hun voordeel. Van meet af aan werden rake kopstoten uitgedeeld door dit trio instrumentale maestro's. We kregen alle hoeken van de zaal te zien door de uppercuts vol spacy stonerpsychedelica en geraakten na driekwartier psychboksen met moeite nog recht. Deze band is ongetwijfeld Neerlands Hoop in bange stonerdagen! Topconcert!

 

Dead Skeletons

Dead Skeletons uit Ijsland was de band waar we gretig naar uit keken. Temeer ze zelden optreden en dit hun eerste gig op Belgische bodem was. Alleen al dat organisator Freek dit voor elkaar krijgt, spreekt boekdelen. En Dead Skeletons ontgoochelden, ondanks de grote verwachtingen, niet. Integendeel: we kregen zowel oraal als visueel een overvloed aan psychedelische prikkels in onze hersenstam te verwerken. Live action painting, visuals om bij weg te dromen en muziek die ons met weemoed deed terugdenken aan de jaren tachtig. Een magische mengeling van de oude Sisters Of Mercy en Joy Division in een psychedelische zwarte jekker gegoten onder het motto "he who fears death cannot enjoy life". Met zijn hypnotiserende grafstem (een kruising van Ian McCulloch van Echo & The Bunnymen en Jim Morrison van The Doors)weet zanger/artist Jón Sæmundur je te begeesteren en in combinatie met de eclectische, experimentele, atmosferische soundscapes heeft dit geheel iets buitenaards en betoverends. Het is echter moeilijk om dit totaalspectakel in één woord te vatten. Daarom zeggen we: wees er volgende keer bij en blijf ook woordenloos achter. Hier een clip vanop YS Winterfest die een klein tipje van deze Ijslandse zwarte sluier licht:

Video by Moos 

 

Aan het Chileense Föllakzoid de zware taak om dit nog te overstijgen, wat in principe niet meer kon lukken, daar Dead Skeletons voor ons de band van de dag was. Opgepast: geen slecht wordt over deze Zuidamerikanen uit Santiago. Ze leverden een puik optreden en wisten met hun repetitieve sound je in een soort spirituele trance te wiegen. Een trance die zo laat op de avond enigzins wel vermoeiend werkte maar anderzijds toch iets sacraals over zich had, waardoor een warme gloed je over zich meester maakte. Mooie afsluiter van een mega line-up. Check "9" uit hun laatste worp "II" en voel diezelfde gloed door je aderen stromen:

Yellowstock Winterfest was met deze sublieme affiche terug een schot in de roos. Temeer we er Europese psychedelische vrienden terugzagen die ook de zomereditie van dit festival elk jaar frequenteren en we met andere, nieuwe vrienden verbroederden. We kijken dan ook reikhalzend uit naar de zomereditie van 2014, die in het tweede weekend van augustus Geel terug onveilig zal maken. Alhoewel ik dit betwijfel, daar voor deze tweedaagse zou geput worden uit hip hop, rap en electronische muziek... jammer, maar hé, just kiddin': ook deze zomervariant wordt ongetwijfeld terug een hartverwarmend feestje zoals ze dat enkel in Geel op poten kunnen zetten. En Freek, ja, die zal ontegensprekelijk terug wat psychedelische superkonijnen uit zijn hoge hoed toveren voor een nieuwe line-up om van te spacen! Count us in!

 

Tekst: Koen aka Kyuss Vanoutryve 

Foto's: GoDi