Corridors |
We waren net iets te laat om het volledige
optreden van het lokale Corridors te zien, dat al om 14h
startte. We konden echter nog meegenieten van 2 spacejams die deze band (met
organisator Freek Cruysberghs op gitaar) met verve bracht. Deze band stond
enkele weken terug in het voorprogramma van legende OM in Siegen (Duitsland): nu
weten we waarom! Lekkere binnenkomer!
Wheel Of Smoke |
Wheel Of Smoke had de eer om dit
jaar het voorprogramma te mogen verzorgen van de
Californische desertlegendes Fatso Jetson & Yawning Man in
zaal Sojo in hun thuisbasis Leuven. Een bekroning van jarenlang timmeren
aan hun ingeslagen woestijnpad. Variatie troef bij deze band: van ingetogen
melodische stukken tot uitbarstende erupties van stoner & seventies prog
rock, we krijgen het allemaal voor de kiezen. En we namen het zonder morren tot
ons. "Social Destructions (Joy Of Death/Tradegy Of Birth)" uit hun debuutalbum
"In Sense" vatte dit alles mooi samen. Recent brachten ze hun tweede langspeler
uit: "Signs Of Saturn". Haal ze in huis en hou deze band in de
gaten!
Chivas Nat |
Het Deense Shivas Nat zorgde
vervolgens voor een klein uurtje winterblues waar we het warm van kregen. Juist
ervoor hadden we een leuke babbel met drummer Aleksander Trap-Jensen, die ons
wist te melden dat dit hun laatste optreden was van een 5-daagse mini-tour. En
dit vierde het viertal in Geel op fenomenale wijze: zanger/gitarist Patrick
Lykke Heinsøe (een André Hazes look-a-like) schreeuwde de longen uit zijn lijf
terwijl zijn drie spitsbroeders er een psychedelische bluessound tegenover
zetten waar je met open mond naar stond te gapen. Ogen dicht en je waande
je in de vervlogen jaren zeventig. Puik optreden van deze Deense
klassebakken!
Naam |
Het uit Brooklyn afkomstige Naam stond ideaal geprogrammeerd en was
sowieso het eerste hoogtepunt van de dag. Een grote naam in het spacerock
universum als je het ons vraagt. Drie kwartier waren we van de aardbol verdwenen
en op missie met spaceship Naam naar de uithoeken van het heelal. Met een
duizelingwekkende galactische snelheid door de Melkweg zoeven op deze zware
psychedische rock & roll is 1000 maal intenser dan de graafste
rollercoaster op onze aardbol! Dit was trippen in het kwadraat! Na het
concert hadden we nog een leuke babbel met snorgitarist Ryan 'Lee Lugar'
Hamilton & baardbassist John 'Preston' Bundy: twee, ondanks hun
ruimtereizen, down-to-earth supergasten. Check hun laatste muzikale worp
"Vow" en mis ze niet op 19 december in L'Escalier in
Luik!
Black Lizard |
Aan Black Lizard uit Finland om
ons geboeid te blijven houden na deze Amerikaanse psych-invasie. Dat lukte hen
alsnog: we hoorden invloeden van The Jesus & Mary Chain en BRMC met een
Noorderlijke zwarte invalshoek. En wil nu juist het toeval dat we grote fan zijn
van de twee laatst genoemde bands. Het werkte aanstekelijk, meer zelfs:
hypnotiserend. Na 45' werden we dan ook abrupt uit onze zalige winterroes
gerukt. Jammer, want dit was een zalige set!
Geen foto's van RMFTM wegens te donker...helaas...
Radar Men From The Moon was
ongetwijfeld het tweede hoogtepunt van de dag. Ze lieten in 2012 de
killerschijf "Echo Forever" los op het universum, een plaat die gretig omarmd en
bejubeld werd door de gespecialiseerde pers en ze stonden op het paradijselijke
Duna Jam festival. En nu ook op de affiche in Geel. Het uit "Rockcity" Eindhoven
afkomstige drietal wekt alleen al door de unieke podiumbezetting ontzag op: op
één rij vooraan het podium om een frontale aanval in te zetten. Dat ze erin
slaagden om ons OM (dat op hetzelfde moment op Sonic City in Kortrijk hun set
aan het spelen was) te doen vergeten, spreekt enkel in hun voordeel.
Van meet af aan werden rake kopstoten uitgedeeld door dit trio
instrumentale maestro's. We kregen alle hoeken van de zaal te zien door de
uppercuts vol spacy stonerpsychedelica en geraakten na driekwartier psychboksen
met moeite nog recht. Deze band is ongetwijfeld Neerlands Hoop in bange
stonerdagen! Topconcert!
Dead Skeletons |
Dead Skeletons uit Ijsland was de
band waar we gretig naar uit keken. Temeer ze zelden optreden en dit
hun eerste gig op Belgische bodem was. Alleen al dat organisator Freek dit
voor elkaar krijgt, spreekt boekdelen. En Dead
Skeletons ontgoochelden, ondanks de grote verwachtingen, niet. Integendeel:
we kregen zowel oraal als visueel een overvloed aan psychedelische prikkels in
onze hersenstam te verwerken. Live action painting, visuals om bij weg
te dromen en muziek die ons met weemoed deed terugdenken aan de jaren
tachtig. Een magische mengeling van de oude Sisters Of Mercy en Joy Division in
een psychedelische zwarte jekker gegoten onder het motto "he who fears death
cannot enjoy life". Met zijn hypnotiserende grafstem (een kruising van
Ian McCulloch van Echo & The Bunnymen en Jim Morrison van The
Doors)weet zanger/artist Jón Sæmundur je te begeesteren en in combinatie met de
eclectische, experimentele, atmosferische soundscapes heeft dit
geheel iets buitenaards en betoverends. Het is echter moeilijk om
dit totaalspectakel in één woord te vatten. Daarom zeggen we: wees er
volgende keer bij en blijf ook woordenloos achter. Hier een clip vanop
YS Winterfest die een klein tipje van deze Ijslandse zwarte sluier
licht:
Video by Moos
Aan het Chileense Föllakzoid de
zware taak om dit nog te overstijgen, wat in principe niet meer kon lukken, daar
Dead Skeletons voor ons de band van de dag was. Opgepast: geen slecht wordt over
deze Zuidamerikanen uit Santiago. Ze leverden een puik optreden en wisten met
hun repetitieve sound je in een soort spirituele trance te wiegen. Een trance
die zo laat op de avond enigzins wel vermoeiend werkte maar anderzijds toch iets
sacraals over zich had, waardoor een warme gloed je over zich meester
maakte. Mooie afsluiter van een mega line-up. Check "9" uit hun
laatste worp "II" en voel diezelfde gloed door je aderen
stromen:
Yellowstock Winterfest was met deze sublieme
affiche terug een schot in de roos. Temeer we er Europese psychedelische
vrienden terugzagen die ook de zomereditie van dit festival elk jaar
frequenteren en we met andere, nieuwe vrienden verbroederden. We kijken dan
ook reikhalzend uit naar de zomereditie van 2014, die in het tweede weekend van
augustus Geel terug onveilig zal maken. Alhoewel ik dit betwijfel, daar voor
deze tweedaagse zou geput worden uit hip hop, rap en electronische
muziek... jammer, maar hé, just kiddin': ook deze zomervariant wordt
ongetwijfeld terug een hartverwarmend feestje zoals ze dat enkel
in Geel op poten kunnen zetten. En Freek, ja, die zal ontegensprekelijk terug
wat psychedelische superkonijnen uit zijn hoge hoed toveren voor een
nieuwe line-up om van te spacen! Count us in!
No comments:
Post a Comment