ROADBURN FESTIVAL PRE-SALES PARTY:
SARDONIS HEERST!
We trotseerden vorige week vrijdag weer en verkeer
om zeker te zijn van onze tickets voor het Roadburnfestival 2014.
Na een autorit, die maar liefst 3 uur duurde door
files in Antwerpen aan de Kennedytunnel en in Breda vanwege een ongeval,
kwamen we slechts om 20h in Tilburg aan. Juist op tijd om ons ticket nog te
kunnen bemachtigen, want de voorverkoop sloot om 20h30 af. Groot was onze
verbazing toen er 3.4€ reservatiekost werd aangerekend bovenop de
ticketprijs. Het feit dat we speciaal uit Vlaanderen uren door weer en wind
reden om deze tickets persoonlijk op te halen, gaf deze extra kost een wrange
nasmaak. De gratis optredens moesten dan maar dit leed enigszins
verzachten.
 |
| New Keepers Of The Water Towers |
New Keepers Of The Water Towers
uit Zweden opende de party met hun typische progressieve sound. Na een sterk
openingsnummer viel alles echter als een waterige pudding in elkaar.
Hun floue harmonische prog kon ons jammergenoeg niet blijven boeien en na
drie nummers hielden we het voor bekeken en trokken richting bar waar we
ons te goed deden aan wat geïmporteerde belgische Jupilers en wat keuvelden met
de lokale bevolking. We hoorden dat de Rode Duivels hun ticket (zonder
reservatiekost) naar Brazilië op zak hadden wat ons een reden te meer gaf
om te feesten en we keken reikhalzend uit naar wat onze Belgen er in
Tilburg van zouden terecht brengen!
 |
| SardoniS |
In tegenstelling tot het slappe vertoon van de
Zweden zette het Limburgse Sardonis een strakke, gebalde
set neer. Van bij het eerste nummer werden we door het tweekoppige monster bij
de keel gegrepen om slechts een groot uur later van deze houdgreep verlost te
geraken. Er werd vooral geput uit hun laatste album "Sardonis II". Gitarist Roel
Paulussen riffte met militaire precisie de snaren bijna van zijn gitaarhals
terwijl zijn frets door de constante wrijving roodgloeiend werden. Spitsbroeder
Jelle Stevens terroriseerde ondertussen zijn drumstel als een bezetene
en al vroeg in het eerste nummer moest hij noodgedwongen een nieuwe
drumstick aanspreken, daar hij er direct al één aan flarden klopte op zijn
cymbalen. Beiden speelden ze met een gretigheid die we bij de eerste groep
misten. De instrumentale heaviness ging er bij het dolenthousiaste publiek
in als zoete koek en onze landgenoten mochten na elk nummer rekenen op een
fantastische respons vanuit de zaal. Er werd naar hartenlust geheadbangd
door beide seksen en er ontstond op een bepaald moment zelfs een kleine
moshpit juist voor het podium. Dit was eens feestje zoals we het graag hebben.
Het tweemans-bataljon liet ons na een groot uur en twee bisnummers murw achter.
Voldaan vierden we deze tweede Belgische
overwinning op één avond verder in de Tilburgse binnenstad om slechts in de
vroege uurtjes (na wat Belgische Duvels en Hollandse pretsigaretten) moe maar
voldaan onze GMC-van op te zoeken. Eén goede raad aan organisator Walter
Hoeijmakers: voeg deze grave band toe aan de 2014-line-up van Roadburn! Ze
verdienen het!
No comments:
Post a Comment